miércoles, 24 de febrero de 2010

ARTITADETÓ: Proyecto Abrigo-maleta RYAN
















OH, MY GOD!!


Low Cost: No, you can´t continue. You have 3 items.


Artitadetó: No, yo solo tengo una maleta...


LC: (señalando las maletas) No, no. One, two, three.


A: no, solo es una! A ver... WAIT!


LC: (señalando a un costado de la fila) You must to put all in 1 bag.



Minutos mas tarde... con el abrigo puesto y llevando sólo una maleta



LC: Oh, my god!! (Pidiendo refuerzos a los de seguridad) She put all her things in her coat!!


A: Es mi abrigo, ahora no, es una maleta.


Personal de seguridad: (Después de pensárselo un momento, nos mira a las tres y dice). It´s OK, you can go.




Esta es una de las anécdotas que recogen en este proyecto las chicas de ARTITADETÓ. Desde HAATIK asistimos a la presentación en Baiona del proyecto realizado, charlamos, vimos, sentimos, compartimos impresiones y como no, picamos del lunch!


El proyecto consistió en desplazarse con una aerolínea de bajo coste por diferentes ciudades europeas, creando así una nueva modalidad de transporte con equipaje de mano. Todo surge de la necesidad de poder viajar a menor precio con la posibilidad de llevar la máxima cantidad de equipaje de mano para una corta estancia en cada una de las ciudades.


Durante 10 días nuestras chicas del abrigo-maleta viajaron durante 10 días por ciudades europeas como, Biarritz, Dublín, Londres y Marsella, así probando el diseño del abrigo y captando las reacciones de pasajeros y personal del aeropuerto.


Un proyecto que desde luego a nosotros nos ha encantado, una idea original y sobre todo práctica.


MILA ESKER NESKAK!

martes, 16 de febrero de 2010

Sardina sutan














"Nunca hubo una muerte tan anunciada"
Gabriel G. M.



Abisatuta geunden Gabriel García Márquezen eskutik bere nobelarik ezagunenetarikoan, "Crónica de una muerte anunciada". Kasu honetan berdina gertatu da. Gertatuko zela bagenekien, kontziente ginen, ez genuen barneratu nahi, bihotza triskatzen zigun, baina azkenean, EZIN IZAN DA SAIHESTU. Bakarrik, atsegabeturik, ikarak gainezka egiten zion gertatuko zitzaiona ikusita, SUAK BEREGANATU EGIN ZUEN GUZTIZ SUNTSITU ARTE.


Ya nos lo contaba Gabriel García Márquez en una de sus novelas mas conocidas. En este caso pasó lo mismo. Sabíamos que podía ocurrir, éramos conscientes de ello, no lo queríamos asimilar, nuestro corazón se estremecía sólo de pensarlo, pero al final, NO SE PUDO EVITAR. Ella, sola y compungida, aterrada por el dolor de lo que iba a acontecer en su vida, ARDIÓ HASTA CONSUMIRSE POR COMPLETO.


R.I.P. Sardina Frexkue...

:``(